Примарна стопа се користи као индекс за стопе понуђене у потрошачким позајмљивањима и кредитним производима. Када државне централне банке купују хартије од вредности код приватних банака у замену за готовину, користи се репо стопа. „Репо“ је скраћени облик појма „поврат имовине“ и означава откуп хартија од вредности од стране владе која их је раније продала. Систем репо стопа омогућава владама да контролишу новчане залихе у економијама повећавајући или смањујући расположива средства. Централне банке одређују провизије и репо стопе.
Разлика између премије и стопе Репо
Хипотеке, кредитне картице и друге каматне стопе за потрошачке зајмове израчунавају се на основу примарне стопе. У Сједињеним Државама та стопа је иста за све државе и односи се на све потрошачке кредите које нуде приватне банке. Банковне институције додају маржу профита примарној стопи како би одредиле стварне стопе за које се клијенти наплаћују. Пад примарне стопе подстиче више потрошача да позајмљују новац тако што ће позајмљивање појефтинити. Повећање стопе, међутим, повећава трошкове потрошачких зајмова, осим ако банке не смање довољно своје профитне марже. На пример, зајам по основу провизије од 2, 5 одсто и профитне марже од 2, 5 одсто имао би укупну каматну стопу од 5 одсто за потрошача. Ако основна стопа падне на 1, 5 процената, али маржа профита остаје иста, укупна каматна стопа пада на 4 процента.
Смањење репо стопа подстиче банке да продају хартије од вредности влади у замену за готовину. Ово повећава понуду новца доступну општој економији. Повећавањем репо стопа, централне банке могу смањити новчану понуду тако што обесхрабрују банке да препродају ове хартије од вредности.
