Инвеститори могу да користе неколико различитих формула приликом израчунавања терминалне вредности фирме, али све оне омогућавају - барем у теорији, - за негативну стопу раста терминала. До тога би дошло ако би трошак будућег капитала премашио претпостављену стопу раста. У пракси, међутим, негативне терминалне процене заправо не постоје јако дуго. Вредност капитала предузећа може реално да падне на нулу и све преостале обавезе би биле разврстане у стечајном поступку.
Пошто се терминална вредност израчунава у сталности (продужава се заувек у време), предузеће би морало да буде високо субвенционисано од стране владе или имати бескрајне резерве новца да подржи негативну стопу раста.
Како се израчунавају вредности стопе раста терминала
Терминална вриједност компаније је процјена њене будуће вриједности изван пројектованог новчаног тока. Постоји неколико модела за израчунавање терминалне вредности, укључујући методу сталног раста и Гордонов модел раста.
Сігналы абмеркавання Вредност залиха = к − гД1 где је: Д1 = Очекивана годишња дивиденда по акцији = дисконтна стопа инвеститора или потребна стопа повратка = Очекивана стопа раста дивиденде (претпостављена да је константна)
Модел раста Гордона има јединствен начин одређивања брзине раста терминала. Остали израчуни терминалних вредности у потпуности су усмерени на приход компаније и занемарују макроекономске факторе, али метода раста Гордона укључује потпуно субјективну терминалну стопу раста засновану на било којим критеријумима које инвеститор жели.
На пример, стопа раста новчаног тока може бити везана за пројектовани раст БДП-а или инфлацију. Може се произвољно поставити на три процента. Овај број се затим додаје заради пре камата, пореза, амортизације и амортизације (ЕБИТДА). Затим је добијени број подељен са пондерираним просечним трошковима капитала (ВАЦЦ) умањеним за исту стопу раста терминала.
Већина академских интерпретација терминалне вредности сугерира да стабилне стопе раста терминала морају бити мање или једнаке стопи раста привреде у цјелини. То је један од разлога зашто се БДП користи као апроксимација за Гордон модел раста.
Опет, нема концептуалног разлога да се верује да би та стопа раста могла бити негативна. Негативна стопа раста подразумева да би фирма сваке године ликвидирала део себе док коначно не би нестала, чинећи избор за ликвидацију привлачнијим. Једини случај када се то чини изводљивим јесте када се компанија лагано замењује новом технологијом.
Зашто је тешко опадати компаније са моделима раста терминала
Фирме које опадају или су у невољи, инвеститорима није лако да процене помоћу модела раста терминала. Врло је могуће да таква фирма никада неће успети да устали раст. Ипак, нема смисла за инвеститоре да то претпостављају кад год тренутни трошкови капитала прелазе тренутну зараду.
Негативна стопа раста посебно је тешка за младе, сложене или цикличне компаније. Инвеститори се не могу разумно ослонити на коришћење постојећих трошкова капитала или стопе поновног инвестирања, па ће можда морати да дају ризичне претпоставке о будућим изгледима.
Кад год инвеститор наиђе на фирму која има негативну нето зараду у односу на њене трошкове капитала, вероватно је најбоље ослонити се на друге основне алате изван терминала процене.
